Poetrypietza

Zodra ik het kussen raak
Lig jij met mij mee
Altijd paraat om te vuren
Maar juist bij stilte tik jij voor twee

Als een tijdbom tot in de eeuwigheid
Wordt er getikt in mijn hoofd
En als ik zeg dat ik er ziek van wordt
Is er niemand die het echt geloofd

Er is geen druppend water voor nodig
Of het suizen van de wind
Nope, ook geen gillende keukenmeid te zien
Of het gefluister vanuit een kind

Er is geen aanwijsbare oorzaak
Geen zogeheten bron
Enkel een ‘druk vermoeden’ in je hoofd
Door verstoring, zoals het ooit begon..

Iets in mijn hoofd luisterd zoals nooit voorheen
In elke ontspanning van mijn rust beroofd
Het gevoel echt in stilte te willen slapen
Maar door geluid ben ik verdoofd

Welke terrorist knutselde aan de illusie
Van mijn tijdbom tot in de eeuwigheid
Berusting als gewenste vorm van acceptatie
Maar mijn getiktheid raak ik nooit meer kwijt

Mijn schedel is nu een schuilplaats
Voor een anonieme terrorrust
Waarom hij niet verhongert weet slechts ik
Want hij voedt zich met mijn levenslust…

Outlook voor Android downloaden<aka.ms/ghei36>

This universe has a portal
And it’s called a phone
Makes you peek at people
And not feel alone

You get sucked in by the lie
Although you know it’s not real
You are one with your screen
Not with one you can feel

All around the globe
Loneliness knows an increase
Because of digitalisation
Commercial’s spreading disease

You are locked to the device
Trapped by technological smart
And now you have to google
To look for: what’s in my heart?

It’s a mind constraint
Shackled your true potential
Who needs a credential
If the crisis is existential?

You find reflection in a screen
Limiting your view
They are so much better
But who the fuck are you?

The portal in the universe
Is the gap inside your mind
You get to see the daily horror
But yourself you won’t find

Keep your head up
Don’t be internally blind

Outlook voor Android downloaden<aka.ms/ghei36>

Is about something you think of
But no oppertunity to write it down
It boards your train of thoughts
And it leaves you with a frown

You had such a briliant thought
That it seemed impossible to forget
A minute ago you where full of it
But now you’re only filled with regret

A death before the birth was given to the paper
Something that happened many times before
The curse, not to learn your lesson
Your own stubborness to abhore

Digging deeper only widens the pitfall
In which no words of wisdom you will find
Tread this world with the cruel reminder
That once again….., I have lost my mind

Online geslingerde test

Outlook voor Android downloaden<aka.ms/ghei36>

Bent u bang voor de dood?
Of leeft u met de angst om te sterven?
Uiteindelijk worden we allen uitgeloot
En zullen we de eeuwigheid verwerven

Een laatste bladzijde omgeslagen
Het boek des levens uitgelezen
Alle achtereenvolgende dagen
Door naasten tot in de hemel geprezen

Daarbij zal men zelden de kaft beoordelen
Want menig mens heeft een hart van goud
Een menselijk omhulsel heeft zo z’n voordelen
Maar het zijn de daden die men onthoudt

Vat het leven dus bij de lurven
Desnoods met beide handen bij de ballen
Zal te nimmer stoppen met je dagen turven
Totdat je de wereld compleet zal ontvallen

Weet dat rijkdom kan groeien door te delen
En vul zo rijkelijk de resterende tijd
Laat hebzucht je kansen niet verspelen
En zorg dat je enkel alleen met jezelf strijd

Als je dat kan heb je het allemaal in de smiezen
En ook al is het soms de kiezen op elkaar

Het is een groot voorrecht te kunnen verliezen
Zijt daarvan gewaar
.

Koeienmelk, je kan zonder
Want ook zij halen het uit planten
De mens ontdekte planten als voedingswonder
En weet inmiddels wel van wanten

Want elke keer als we koemelk kopen
Krijg een kalfje niet de melk
Het kalfje blijft daar maar op hopen
En dus is het niet goed voor elk

Waarom gebruiken we dan geen honden
Zou je nu misschien kunnen gaan denken
Maar daarmee voelen we ons te verbonden
Om ze het uitgemolken leven te schenken

Voor sommige dieren kennen wij medelijden
Maar enkel als we ze van dichtbij zien
Zien niet dat we al het leed kunnen vermijden
En denken egoïstisch: maar ik verdien

In een land dat Campina rekent als producent
Terwijl de koeien het werken-lijk! moeten ontberen
Waar men de keiharde wetenschap ontkent
Hebben we met zijn allen nog veel te leren

Osteoporose, de ontkalking van het skelet
Het gevolg van koemelk met een negatief effect
Het is de Witte Motor die vooruitgang belet
Enkel en alleen, omdat dat zo lekker bekt

Bij deze mijn oproep:

Houd rekening met de anderen
Ook al dragen zij geen menselijke figuur
Want door de verrotte bijsmaak van egoïsme
Smaakt zelfs koemelk uiteindelijk zuur

Ontneem het de dieren niet
Zij kunnen er niks aan doen
Dat de mens geld ziet in plaats van het verdriet
Alles voor de poen

Als mens heb je tenminste nog een keuze
Dus wees alstublieft een beetje lief
Maak van uw hart geen moordkuil
En kies een plantaardig alternatief

.

Bloemen bij elkaar
Zoals een boeket met rozen
Zijn gemaakt om op te fleuren
De mooiste als eerst gekozen

Vertellen met al hun kleuren
Dat ik wederom weer aan je dacht
Ze prijken zelfs in de schemer
En tonen ook daar, openlijk hun pracht

Een bos bloemen zegt evenveel
Als soms twee lippen zonder woorden
Of een gevoelige snaar zo fragiel
Maar in harmonie met de akkoorden

Een samenspel van samenstelling
Complexiteit houd de eenvoud in balans
Gelukkig laat moeizaam zich altijd maken
Want zonder wrijving bestaat er geen glans

Net als een mooie bos bloemen
Heb je doorns omringd met heerlijke geuren
En weten jou scherpe randjes mijn wereldbeeld
Tot bloedens toe met het rood van de liefde te kleuren

Jij weet altijd mijn binnenste te raken
Laat me stiekem zelfs nog wel eens blozen
Als ik naar je kijk wilt mijn hart een kreetje slaken
Maar zal ik je verlegen fluisteren:

Ik heb de allermooiste gekozen <3 .

Alle kevers slapen
Bij een natte morgenstond
Alle bijen gapen
Vliegen nog niet tot in de mond

De zon die is als eerste
Met slechts wat enkele insecten
Het lijkt erop dat de slaap nog heerste
Voordat de biologische klok ze wekten

.

In een dronken bui
Zijn dingen al gauw de laatste druppel
Onder het oog of in het glas
Nooit wilde ik dat mijn uitputtende zucht genas

Iets om me ergens mee te vullen
Zodat ik een zekere volheid weer voelde
Iets waarmee ik me verdriet kon verhullen
Als het enigste waar ik op doelde

Het was het verleden wat ik niet kon verklaren
Ver-drinken in je eigen gedachtengang
Geen enkel iets zelfbehoud weten te bewaren
Ik hield mijn uitvlucht vast, want ik was bang

Bang om over dingen uit het verleden te praten
Om open te leren staan voor zovelen
Maar ook bang om de vatbare angst los te laten
Omdat ik wist dat ik dan moest gaan helen

Een beetje alcohol aan de lucht
Vluchtig als het is vervliegt het snel
De mens vervormt het tot een luid gerucht
Velen van u herkennen dat denk wel

Dan worden we vocaal
Om de pijnlijke stiltes te vermijden
Alcohol als vluchtige stimulans van ons allemaal
Zodat we niet hoeven te denken aan vervlogen tijden

Diep van binnen dringt/drinkt het langzaam door
Resonerend met onze kern tot in onze overlever en de nieren
Ons lichaam gedoopt tot luisterend oor
Welk wij niet met ons destructieve gedrag horen te verstieren

Wanend in de black-out van het mentale
Raken we onze schaduw te nimmer kwijt
Om te leven moet je nou eenmaal een prijs betalen
Maar de vraag is of je daartoe ben bereid?

Het scheelt een slok op een borrel
Als we het half lege glas kunnen laten staan
Zo nemen we de nuchtere waarheid op de korrel
En kunnen we niet alleen ons verleden,

maar ook het heden en de toekomst beter aan…

.

Ik mis je ’s nachts..
Als de kikkers kwaken
Geheel niet onverwachts
Toch weet het me te raken

Ik mis je als ik alleen lig in bed
Wanneer de ganzen overvliegen
Voelt niet als berusting of als met
Dus kan daar moeilijk over gaan liegen

Mis je in het donker
En missta ’s ochtend op in het licht
Ik was zo een steady ronker
Maar ben nu voor liefde gezwicht

‘S nachts fluiten de vogels al hun liefdeslied
En de volheid klinkt als velen
Slechts een kleine geruststelling van ’t verdriet
In de nacht die ik met je wilde delen

Welke functie heeft één liet
Als ik mijn eigen zang moet laten
Soms voel ik me zo lek als een vergiet
En huilt het uit alle gaten

Vanuit mijn hart en elke porie
Voel ik hoe lastig ik het weet te maken
Soms verontschuldig ik me en zeg ik sorry
Maar het houden van zal ik niet staken

Iets wat we beiden hebben kunnen merken
Want soms voelen we ons echt samen
Al denk je dat alleen het leven ook wel zal werken
En lijkt je gedrag naar mij dat te beamen

En eerlijkwaar dat zal ik niet ontkennen
Maar de liefde bestaat niet om te verwonden
Al is een relatie precies waarvan je heb moeten rennen
En kleurt dat je bloedrodeperceptie van verbonden

Want alles heeft een verband
Bijvoorbeeld het ritme van maan en zon
Maar soms houd een verwonding enkel stand
Als er niet wordt verwerkt hoe dat begon

Om dat te overkomen vereist een grote kracht
En dezelfde neurologische paden doorbreken
Het is een plutonisch verband wat huist in acht
Wat het los zal moeten weken.

Tot dan toe houd de bindingsangst je in zijn macht
En wordt jou zoektocht naar de liefde Geduld
Maar je zal openen als een bloeiende bloem vol pracht
Zodra de beknopte zielswens zich vervuld

Tot die tijd lijk je in je nopjes zo alleen
En de strijd voornamelijk gericht op twee
Maar ik zal niet zomaar gaan zoals ik plots verscheen
Laat me niet achter tijdens je zoektocht,

Neem me met je mee.

.